dichterlijk meervoud

Dichterlijk meervoud

CvTE-definitie: Een dichter gebruikt van een woord een meervoudsvorm om één persoon of ding aan te duiden. Dit zorgt meestal voor versterking, een meer verheven of plechtige stijl, maar het kan ook het totaalconcept benadrukken in plaats van het individuele. 

Voorbeeld in het Nederlands

de stormen van het leven

(het meervoud stormen in plaats van het enkelvoud storm)

Voorbeeld in het Latijn

periuraque pectora vertit

in durum silicem

Ovidius, Metamorphoses 2, 705-706

(pectora is het meervoud van pectus dat borst, hart betekent. Ook het meervoud wordt hier zo vertaald, dus als een enkelvoud. Vaak wordt een dichterlijk meervoud toegepast als het metrisch beter uitkomt, maar niet altijd.)