Salvete Salvete! De gangbare begroeting in oude tijden en in Italië nog steeds. Het ga u goed, weest gezond, heb een gave dag vandaag, ewa matties, alles chill? Die waarde heeft de begroeting zo’n beetje. Een onzichtbare webmaster: niks mis mee. Toch kan ik me voorstellen dat een willekeurige bezoeker van deze site wil weten wat voor iemand al die teksten bij elkaar verzint en die dan op het www zet. Een hoop is overigens niet verzonnen maar verwoording van bestaand materiaal. Denk aan het grammaticale en stilistische gedeelte. Daarvan is echt niets uit de grote duim gedestilleerd. Maar aantekeningen bij examenteksten, ja, daar zat wat eigen inventiviteit in. Ik leek daarmee gestopt, maar beleefde een heerlijke renaissance. Volop in bedrijf, dat examendocument! Goed, mijn naam is Marc de Hoon en ik prijs mij een gelukkig, “gemoedsrustig” man (ataraxia, apatheia, whatever) dat ik al vanaf 1985 les mag geven. In Dordt. Vanaf augustus 2022 gaat er wel het nodige veranderen in mijn schoolse leven. Zo stop ik met de coördinatie van het vijfde en zesde leerjaar. Men wilde van mij een manager maken, en ja, ik ben nou eenmaal nooit van plan geweest zo te worden. Dus ga ik alleen lesgeven en neem ik verlof op. Ouwelullenverlof, één dag in de week. Afbouwen heet dat. Ik wóón ook in het mooie Dordrecht, de oudste stad van Holland, en de korte afstand leg ik elke dag met plezier twee keer af. Lopend, ja ja. Als iemand taalkundig iets doms heeft gedebiteerd ga ik naar mijn Twitter-account, en op Facebook schrijf ik geregeld een columnachtig tekstje. Leuk vind ik dat gewoon. Verder doe ik er vrijwel niets, behalve oud-leerlingen volgen. Sommigen doen al vriendschapverzoeken als ze net gehoord hebben dat ze geslaagd zijn. Of nog niet eens. LinkedIn, ik ben er te vinden. Leuk om bij te houden wat die gasten allemaal uitvreten. Het meeste vervult me met trots! De Webmaster